PS. Zie de volledige site voor alle foto's ;)
De eerste week:
Ons roze meisje weegt het minst. Ze heeft dan ook niet veel krachten bij te zetten. De krachten die ze nodig heeft om tegen haar broers in te gaan en haar plekje te behouden. Daarom helpen we haar af en toe een handje bij moeder. Zodra haar broers slapen kan onze dame lekker op haar gemak gaan drinken.
Ons gele en groene mannetje, zijn ook beide stoer en vechten net zo hard terug tegen hun grote broer blauw.
Ze groeien goed en komen dagelijks gemiddeld 10 gram aan.
Onze kater Tico vindt het erg interessant, die komt graag de kittens een lik geven en kan niet wachten met ze te spelen. Chicky kijkt soms om het hoekje maar moet er nog niet veel van hebben.
De tweede week:
Dag 10 probeerden ze om de beurt een beetje te gaan staan. Dit gaat erg schokkerig en vooral met vallen en opstaan. Het ziet er wel erg schattig uit zo klungelig.
Dag 12 gingen ze steeds iets meer aan de wandel, nog wel laag over de grond. En vooral groen en blauw worden steeds nieuwsgieriger wat er buiten de doos gebeurd. Maar het lukt ze nog niet er uit te klimmen. De roze vindt het erg leuk om in de doos in de hoek omhoog te klimmen, al komt ze nog niet van de grond.
Ze beginnen als steeds meer geluidjes te maken. Het blijft niet meer alleen bij piepen of 'schreeuwen' maar ze beginnen net als moeder te 'praten. Vooral de blauwe praat graag en kan erg hard aanslaan als hij er bij wil. Zit veel pit in! Ze komen echt naar je toe gestrompeld. Het stappen gaat met de dag beter. Zowel roze als blauw knuffelen erg graag met moeders, ligt natuurlijk ook wel erg lekker in haar nek.
Dag 14 klommen groen en blauw uit de doos. In de bench ligt een erg zachte deken wat ze ook wel goed beviel.
De derde week:
Dag 16 waren groen en roze vol op aan het spelen. De gele kon er ook wat van met roze. Ook vond geel het erg leuk om zijn moeder eens flink te vervelen.
De gele word met de dag meer fluffy. Hij heeft echt een mooie vacht en een pracht koppie. Ondanks hij het grootst lijkt weegt hij inmiddels het minst, ze hebben hem allemaal ingehaald. We hebben ons een paar dagen zorgen gemaakt omdat hij maar een paar gram aan kwam, maar ineens kwam hij weer voldoende aan. We zijn dus ontzettend opgelucht.
Dag 19 is ons groen mannetje helemaal uit de bench gewandeld, als enige. Hij was vol op verkenning uit. Op de laminaat vloer was het wel heel moeilijk lopen, alsof hij zich op ijs begaf. Ook onze kater Tico kwam kijken. De weg terug vindt hij wat moeilijker dus daar hebben we hem nu nog mee moeten helpen.
De vierde week:
Het gele katertje loopt al meteen aardig stevig op de laminaat vloer, echt knap.
Ze krijgen nu hun eerste kittenmelk vanaf een schoteltje. Eerst van de vinger aflikken en dan langzaam aan naar het schoteltje. Het groene katertje ziet dit niet zitten en drinkt dan ook nog veel liever bij moeder. Het gele katertje had het al snel door en dook gelijk in het schoteltje. Een hoop geproest maar het lukt hem wel. Het blauwe katertje eet liever van een lepel af.
Ze beginnen steeds meer te stoeien. Het groene katertje kan erg hard bijten. En het roze poesje springt erg graag in het rond.
Het roze poesje vindt klimmen erg leuk, dit gaat haar dan ook goed af. Groen en geel volgen haar dan, al heeft geel er nog een beetje moeite mee. Ook springt roze graag op boven op Tico, die schrikt nog wel eens van haar. Maar zij is niet bang te krijgen.
Ze krijgen inmiddels twee keer per dag melk maar groen moet er nogsteeds niet van hebben. Geel en roze zijn er echter dol op.
Ook beginnen we nu langzaam aan met de kattenbak training. Geel en groen vinden het maar al te leuk om het grind te proeven, moet ze dus goed in de gaten houden dat ze niet te veel binnen krijgen.
De vijfde week:
Als je in de ren gaat zitten, klimmen ze maar al te graag op je. Erg gezellig. Vanaf nu krijgen ze een keer per dag baby cat mouse, dit bouwen we op naar twee keer per dag. Daarna krijgen ze baby cat brokjes. Eindelijk eet groen eens wat anders dan zijn moeders melk. Hij is dol op de brokjes! De rest volgt ook al vrij snel. Blauw moeten we nog een beetje in de gaten houden, die slikt de kleine brokjes graag door zonder te kauwen.
Inmiddels zijn ze ontwormd, Luna was lastiger te ontwormen dan het kleine grut.
De kittens doen het super goed. Tot nu toe hebben ze maar een nacht een ongelukje naast de kattenbak gehad, verder gaan ze al super netjes op de kattenbak. Ik sta hier echt van te kijken.
De groene komt zelfs schooien om brokjes. Aan het einde van de week krijgen ze in plaats van een of twee keer per dag baby cat brokjes, continue een bakje tot hun beschikking. Zo leren ze te stoppen met eten wanneer ze vol zitten, en gaan ze het niet weg schrokken omdat ze denken dat het anders weggepakt word.
Ze kunnen zelfs al bovenop de kittenkrabpaal.
De zesde week:
Ze beginnen al steeds harder te rennen. Ook jagen word steeds leuker. Vooral mama's staart is een erg leuk doelwit.
Ze kunnen zich nu al groot maken, met een bolle rug om zichzelf te verdedigen en de ander te imponeren. Ziet er echt heel schattig uit.
Ze slapen steeds vaker buiten de bench, vaak op de krabpaaltjes of soms zelfs gewoon ergens op de vloer. Ook slapen ze nu wel eens in hun eentje, als de rest nog heerlijk aan het spelen is. Zo wisselen ze elkaar gezellig af.
We hebben kittenbezoek gehad, dit bevalt de kleintjes wel. Lekker veel aandacht en daarna in een diepe slaap alle indrukken verwerken. Voor het eerst een kind zien vonden ze wel heel spannend, ze bliezen dan ook. Maar dit was al vrij snel weer over want de aandacht was natuurlijk veel te leuk.
Aan het einde van de week zag ik het blauwe katertje ineens bovenop de bench zitten. Schijnbaar is hij in de deken die hier overheen hing omhoog geklommen. Deze hebben we dus maar even opzij gehangen.
Ze hebben voor de eerste keer buiten de ren mogen spelen. Dit was in het begin erg spannend, ze hielden het dan ook rustig.
De zevende week:
Toen ze de tweede keer buiten de ren mochten, was het roze poesje zo blij dat ze in het rond sprong. Elke dag mochten ze steeds iets langer buiten de ren.
Luna houd ze goed in de gaten, corrigeerd ze soms en moedigt ze zelfs aan. Toen het groene katertje voor de eerste keer lukte op de hocker te klimmen, was Luna helemaal door het dolle. Ze ging heen en weer rennen, miauwen en het katertje likken. Was erg grappig te zien.
We hebben weer kittenbezoek gehad. Het blauwe katertje vond het helemaal fantastisch en viel in hun handen in slaap.
Uiteindelijk hebben we de ren weggehaald. Nu hebben we de hekjes voor de woonkamer deur geplaatst, en voor een klein gedeelte van de woonkamer zodat ze nog niet bij de grootste krabpalen kunnen.
Het gele katertje is heel aanhankelijk, echt een lieverd. Het liefst valt hij op je schoot in slaap. Daarna maakt het niet uit hoe of waar je hem neerlegd, hij slaapt lekker verder.
Het groene katertje en het poesje waren tegen mijn sloffen aan in slaap gevallen. Toen ik op wilde staan, ben ik hier maar uit gestap. Ze hadden niets in de gaten en sliepen lekker verder.
Het ontwormen ging goed, alleen het blauwe katertje had er geen zin in en zette zijn nagels volop in mijn hand.
Aan het einde van de week hebben we nog een keer kittenbezoek gehad. De kittens vinden het allemaal prima en blijven lekker zichzelf.
De dag daarna waren we heel even weg geweest. Toen we terug kwamen konden het het groene en blauwe katertje nergens vinden. Alles afgezocht en ze konden nog maar op een plek liggen. En ja hoor, onder de bank (ondanks we deze dachten dichtgemaakt te hebben met dekens). We bleken een hoekje vergeten te zijn. Deze twee boeven laten natuurlijk ook helemaal niets merken.
Het gele katertje en het poesje komen bijna altijd naar je toegerend. Het poesje vindt het nogsteeds leuk om terug te praten en het gele katertje kan heel hard knorren.
De achtste week:
Deze week zijn ze nog meer op ontdekking uit. Vooral onze kater Tico wordt steeds boeiender. Geen van alle zijn ze bang van hem.
Soms krijgen ze allemaal babycat mouse. Het poesje is dan de eerste die er bij staat, ze is hier dol op. Het blauwe katertje is hierbij wat afwachtender. Hij kijkt eerst rustig op zijn gemak hoe iedereen zit te smullen. Pas zodra de eerste vol lijken te raken, gaat hij ook maar eens proeven. Ons gele katertje daar in tegen walst over alles heen. En ons groene katertje gaat netjes tussen de rest zitten eten.
Deze week zijn ze ontvlooid. Dit was erg makkelijk bij de kittens, ze kennen het natuurlijk nog niet. Ik ben benieuwd hoe het de volgende keer zal gaan. Onze volwassen katten is wat lastiger, zij zijn er totaal niet van gediend. Zelfs als ze daarna mouse krijgen, komt Tico niet eens eten ondanks hij hier dol op is.
We hebben de dekens onder de bank uit gehaald, want als ze echt willen kunnen ze er toch onder. Nu gaan ze er soms onder slapen, maar ze blijven er nooit lang onder.
We hebben nogsteeds een hekje voor een gedeelte van de woonkamer staan, waar de grootste krabpalen staan. Maar aan het einde van de week lukte ze het ineens hier overheen te klimmen.
Eerst was het poesje er vanaf een krabpaal overheen gesprongen, zij lag gewoon op haar gemak op een grote krabpaal. De volgende dag was het ons gele en blauwe katertje ook gelukt. Ondanks ik de kleine krabpaal verder van het hekje had afgezet. Het blauwe katertje zag ik gewoon op zijn gemakje op het hekje springen en zo eroverheen. Het gele katertje zat rustig voor de buitendeur te kijken.
Ze groeien ontzettend snel. Zo heeft ons groene katertje al een kilo bereikt!
Het zijn ontzettend lieve boefjes. Elke dag is genieten.
De negende week:
Ons blauwe katertje was deze week aan het boeven. Zo hing hij ineens in mijn rug, met alle vier zijn pootjes. Ook mijn haar vond hij ineens heel interessant. Maar we hebben ook de nodige knuffelsessies.
Ons gele katertje kwam weer een aantal keer op schoot slapen, een echte knuffelkont. Soms roept hij zelfs zacht miauwend om aandacht. Hij kan heel hard knorren.
Ons roze poesje ligt ook graag bij je, maar dan liever naast je. Netals haar moeder. Toen Luna op het kleine krabpaaltje lag, ging zij zelfs bovenop haar moeder liggen.
Ons groene katertje rent nogsteeds onwijs hard. Hij geniet van een wasbeurt door onze kater Tico. Ook spelen met hem vindt hij geweldig.
In het begin van de week lukte het groen en blauw om over het hekje te klimmen via het poortje. Toen heb ik het poortje vervangen door een gewoon hekje. Dit hielp een paar dagen, tot dat roze en geel ontdekte hoe ze zo over het hek konden klimmen. Aan het einde van de week hebben we dat stukje hek maar weg gehaald. En blij dat ze waren! Ze sprongen in het rond en konden geen genoeg krijgen van de grote krabpalen.
Ons groene katertje, de stoerste van allemaal, durfde niet van het plankje aan de muur terug naar de krabpaal te springen. Nadat moeders het een paar keer voor had gedaan, durfde hij eindelijk.
Deze week zijn ze weer ontwormd, ze deden het allemaal super.
Ook vonden ze hun eigen staart ineens heel interessant. En kregen ze er geen genoeg van met de bal te spelen. Het zijn echte knuffelkonten, wat ga ik ze straks missen! Ze hebben alle de kilo behaald.
De tiende week:
Precies deze maandag zijn ze 9 weken geworden, tijd voor hun eerste enting. Deze keer mochten de kittens samen in een bench en moeder Luna in een andere. Dit ging prima. Eenmaal bij de dierenarts kregen ze om de beurt hun enting en ook hun chip. Ons blauwe katertje (inmiddels genaamd Saffier) schreeuwde als een varkentje. Ons groene katertje (inmiddels genaamd Kayro) heeft lekker liggen slapen tot hij aan de beurt was, hij heeft zich echt groot gehouden. Ons gele katertje (Beau) en ons poesje (Kyra) hebben geen kick gegeven.
Het was een hele gezellig week. Ze komen alle vier aangerend zodra je thuiskomt. Saffier (blauw) lukt het inmiddels al om over het ander hekje te klimmen (we hebben tussen de woonkamer en de gang nog wel een hekje staan). Dus nu hebben we ook in de gang extra eten, drinken en een kattenbak gezet voor het geval dat. De rest doet hem gelukkig nog niet na.
We hadden de ballenbak er weer eens bijgepakt. Deze hadden we al ivm onze drukke kater, die is er helemaal dol op. En natuurlijk vonden de kittens dit ook helemaal het einde. Ze hebben heerlijk met z'n alle gespeeld. Ze kunnen inmiddels ook al hoog springen en ze groeien ontzettend goed.
De elfde week:
Wat vliegt de tijd voorbij!
Deze week hebben we het hekje van de woonkamer naar de gang weggehaald. Dit omdat we op een dag thuis kwamen en alle kittens er overheen geklommen waren. De kittens waren weer ontzettend blij dat ze weer een nieuw stuk konden gaan ontdekken. Ze huppelden alle vier vrolijk rond met hun staartjes overeind.
Ons buurmeisje had heel lief met kittenbezoek een speeltje voor ze meegenomen. Echter vond Kayro (groen) dat dit zijn prooi was. Hij sleepte het speeltje overal mee naar toe, grommend en wel. Even laten zien hoe dominant hij kon zijn, want de andere kittens rende achter hem aan uit nieuwsgierigheid maar ontweken hem dan op het laatste moment wel.
Onze poes Chicky begind eindelijk aan de kittens te wennen, voorheen lag ze liever op een andere kamer (tenzij ze lekkere vlees kregen natuurlijk) maar tegenwoordig ligt ze weer in de woonkamer en blaast ze bijna niet meer naar de kleintjes. Tico en Luna spelen ontzettend vaak met de kittens. Dit doen ze beide echt super. Wat zullen ze elkaar allemaal gaan missen!
Beau (geel) was altijd al een knuffelkont. Hij valt nogsteeds vaak in mijn armen in slaap. Maar tegenwoordig kunnen de andere er ook wat van! Kyra (roze) was ook altijd al een knuffelkont, maar nu worden Saffier (blauw) en vooral Kayro (groen) ook veel aanhankelijker.
Saffier miauwd heel schattig als je hem wakker maakt, bijna alsof hij heel zielig verteld dat hij verder wil slapen.
Kayro liep toen straks miauwend door de woonkamer, ik denk dat hij zijn broertjes en zusje riep om te komen spelen.
Afgelopen nacht was de eerste keer dat ze me snachts wakker hebben gehouden. Natuurlijk net op het moment dat ik wilde gaan slapen, rende ze het huis door en moesten ze hun energie kwijt.
De twaalfde week:
Echte katjes zijn het al. Ze lopen stuk voor stuk met trots door de woonkamer. Ze beginnen sierlijk te stappen, echte birmaantjes dus.
Beau heeft de hele week achter Chicky aangerend. Niet zo zeer om te spelen maar hij wilde haar echt knuffelen. Helaas heeft Chicky daar geen zin in. Beau laat sowieso graag van zich horen, dan loopt hij door de woonkamer heel zachtjes te miauwen.
We hadden nu alleen naar het balkon toe nog een hekje staan, maar natuurlijk lukt het Saffier alweer om hier overheen te springen. Nu mogen ze af en toe mee naar buiten (balkon is afgeschermd met gaas). Dit vinden ze echt genieten!
Gelukkig klimmen ze nu niet meer over het hekje, dus die kon mooi blijven staan zodat ze echt alleen naar buiten gaan als we er bij zijn.
Kayro komt maar al te graag tegen of over mijn benen heen liggen. Ook deze week was hij weer flink aan het grommen toen hij (deze keer een ander) speetltje te pakken had. Zijn broertjes en zusje wijken dan wel voor hem, maar naar ons toe doet hij dit niet en vindt het zelfs leuk als je dan met hem met dat speeltje gaat spelen.
Onze Kyra heeft kittenbezoek gehad. Vanwege een mogelijke allergie hebben we besloten haar ook nog een keer mee naar de mensen thuis te nemen. Saffier werd helemaal gek toen we zijn zusje in de bench deden.
Kyra was erg snel op haar gemak. Ondanks we maar een uurtje zijn geweest, wilde ze eigenlijk al niet meer mee terug in de bench. Ze begon zelfs te miauwen. In de auto heeft ze heerlijk liggen slapen, en bij thuiskomst kon ze weer vol op spelen met haar broers.
De dertiende en laatste week:
Wat doen ze het goed!
Het hekje naar buiten toe hebben we weggehaald, dus als de deur open stond waren ze allemaal buiten.
Saffier vindt alles interessant. Wanneer ons watje Tico wegrend voor een geluid, gaat Saffier juist kijken. Hij is in dat opzicht heel dapper, maar als je even zijn oogjes wil schoonmaken gaat hij al piepen. Echt een grapjas.
Elke ochtend heeft Beau bij me op schoot gelegen, wat een heerlijke knuffelkont. Als het nog kon, had ik hem gehouden.
Kyra is dikke maatjes met Tico geworden. Tico wast Luna dagelijks, erg schattig te zien. Kyra gaat hier voortaan bij liggen en ook zij krijgt dan een wasbeurt.
Kayro is onwijs groot geworden. De grootste van hun allemaal. Het kan niet anders dan dat hij de grote vriendelijke reus wordt. Wat een aanhankelijke lieverd.
Op maandag zijn Saffier en Kayro naar hun nieuwe baasjes verhuisd.
Saffier deed het erg goed en leek al vrij snel ontspannen. Wel heeft hij er een handje van te miauwen. Alsof hij zijn broertjes en zusje roept.
Kayro kroop in het begin even onder de bank, maar dit was al vrij snel over. Zolang je maar met hem speelt. De tweede dag heeft hij heel lang geslapen, het is natuurlijk ook niet niks al die indrukken.
Op vrijdag zijn Kyra en Beau verhuisd.
Kyra liep al meteen door het hele huis, ze was erg nieuwsgierig. Knuffelen had ze geen tijd meer voor met ons.
Beau kwam erg dapper uit de bench gelopen tot hij zag dat hij niet de enige kater in huis was. Toen heeft hij even rustig aan vanuit de bench gekeken. Uiteindelijk hebben we hem er uit gehaald en op de krabpaal gezet, nu had hij mooi het overzicht en leek al een stuk beter op zijn gemak.
We hebben alle kittens zelf naar hun nieuwe huisjes gebracht. Dit was echt heel erg leuk. Voor mezelf was het een hele geruststelling om te zien dat alle kittens heel goed terecht zijn gekomen.
Over twee weekjes zijn hun eigen fotoboeken klaar en gaan we bij alle kittens nog eens langs. We zijn erg benieuwd hoeveel ze tegen die tijd zijn gegroeid en hoe ze op ons reageren. Ik kan niet wachten!
